- Ρόλος : Εκπαιδευτής / Αναγνώριση / Βομβαρδιστής
- Διαστάσεις : Άνοιγμα φτερών 12,80 μ., Μήκος 8,99 μ., Ύψος 3,58 μ.
- Κινητήρας : 1 x Pratt & Whitney R-1340-AN-1 (550 hp)
- Οπλισμός : κάψουλες πολυβόλων, ρουκέτες
- Πλήρωμα : 2
- Αριθμός σε λειτουργία : 108
- Χώρα παραγωγής : ΗΠΑ
- Χρόνια υπηρεσίας : 1945 – 1969
Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία χρησιμοποίησε πολλές εκδόσεις αεροσκαφών T-6 βρετανικής και αμερικανικής προέλευσης. Οι Έλληνες πιλότοι εκπαιδεύτηκαν στο βρετανικό Harvard Mk.I, σε σχολές πτήσεων της Ροδεσίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά το 1945, τα βρετανικά Harvard Mk.IΙ Α/Β και Mk.III παραδόθηκαν στην Ελλάδα, τα οποία αργότερα συμπληρώθηκαν από αμερικανικά Τ-6D/G. Από το 1947 έως το 1969 (ημερομηνία απόσυρσης) τα Τ-6D/G ήταν το κύριο εκπαιδευτικό αεροπλάνο της Σχολής Πτήσεων της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, γνωστής σήμερα ως Σχολή Ικάρων. Χρησιμοποιήθηκαν εκτενώς κατά τη διάρκεια του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου, στις 345, 346 και 347 Πτήσεις Αναγνώρισης, σε αποστολές αναγνώρισης και αντιμετώπισης εξεγέρσεων.
















