Ενδεικτικό περιεχόμενο βασισμένο στο μέσο όρο συνθηκών και τρόπου εργασίας των μοντελιστών.
- Επιλογή σωστού μοντέλου για το συγκεκριμένο τύπο που θέλουμε να φτιάξουμε
- Καλή ανάγνωση, πληροφοριακό υλικό, διάβασμα και μελέτη του συγκεκριμένου που επιλέξαμε να κατασκευάσουμε. Οι οδηγίες δεν είναι πάντα αξιόπιστες. Συνήθως προτείνουν λάθος κωδικούς και έχουν αποκλίσεις σε πολλά θέματα ειδικά σε ο,τι αφορά το βάψιμο. Για μένα προσωπικά αυτό το επίπεδο, είναι το σημαντικότερο απο όλα όσα ακολουθούν. Ψάξτε, βρέιτε το αεροσκάφος σας, μελετήστε τις πραγματικές του φώτο, ρωτήστε, κουβεντιάστε με πιό ειδικούς, βρείτε κάθε τι που πρέπει να ξέρετε απο λεπτομέρειες και καταγράψτε τα συμπεράσματά σας. Σε πολλά αεροσκάφη ίδιου τύπου, μπορεί να έχουμε διαφορετικό χρώμα κόκπιτ, ή σε φωλιές κτλ… Να μη πω για παραλλαγή.
- Τεκμηρίωση της κατασκευής τόσο στο τεχνικό κομμάτι οσο και σε επιμέρους προσθήκες, μετατροπές αλλά και καμουφλάζ
- Επιλογή σωστών αποχρώσεων στα χρώματά μας με βάση τα εξαγόμενα συμπεράσματα μας, πάντα με βάση τα FS.
- Επιπλέον αγορά aftermarket βελτιωτικών σετ αν το προορίζουμε για κατασκευή πέρα από ΟΟΒ, και φυσικά εφόσον ακόμα το επίπεδό μας δεν επιτρέπει χειροποίητες βελτίωσεις. Αυτο εξαρτάται απο το πορτοφόλι σας.
- Ξεκινάμε με το σωστό κόψιμο και προσεκτικό καθάρισμα των κομματιών με βάση τα στάδια των οδηγιών.
- Χωρίζουμε την κατασκευή μας σε τμήματα (πχ κοκπιτ, φωλιές, κινητήρας κτλ)
- Με βάση το πληροφοριακό και φωτογραφικό υλικό που έχουμε μπροστά μας, συναρμολογούμε, βάφουμε και προσθέτουμε τις λεπτομέρειες προκειμένου να πλησιάσουμε στην αληθινή εικόνα του τμήματος. (Πχ σωληνάκια φρένων στα σκέλη, καλωδίωση φωλιών Σ/Π, καλωδίωση κινητήρα κτλ). Κάνουμε τις ανάλογες φθορές πάντα με βάση τη λογική αλλά και Φώτο. Περνάμε λάδια και βερνικώνουμε με ΜΑΤ βερνίκι.
- Αφού ολοκληρώσουμε όσα τμήματα έχουμε καθορίσει (ανάλογα με την φύση συναρμολόγησης πάντα), κλείνουμε το μοντέλο προσεκτικά. ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: δοκιμάζουμε τα σταθερά διάφανα αν κάθονται ακριβώς στην θέση τους. Αν δεν κάθονται τότε τα κολλάμε και τα μασκάρουμε ΠΡΙΝ στοκάρουμε και βάψουμε.
- Στοκάρουμε προσεκτικά (δεν παστώνουμε ούτε σοβαντίζουμε), όσο μπορούμε ως ραφή κάθε ένωση που ΔΕΝ πρέπει να φαίνεται.
- Αφού στεγνώσει ο στόκος 24ωρες, αρχίζουμε το προσεκτικό τρίψιμο με νερόχαρτο (ξεκινώντας με χοντρό 800 βσθμων και καταλήγοντας στο φινίρισμα με ψιλό 1500-2000 βαθμών)
- Αφού το καθαρίσουμε από υπολείμματα σκόνης, κάνουμε ένα πρώτο έλεγχο να δούμε αν έχουμε αφήσει σκαλοπάτια, σημάδια, ή κενά. Επαναλαμβάνουμε στα σημεία. Ξανακαθαρίζουμε με υγρό πανάκι ώστε να μην αφήσουμε χνουδια και άλλα σκουπίδια απο τριψίματα, έστω κι αν δεν τα βλέπετε με γυμνό μάτι. Αυτά με το βάψιμο θα φανούν δυστυχώς.
- Κάνουμε ΠΡΟ-τελικό έλεγχο με αστάρωμα (και αφού έχουμε μασκάρει ΚΑΛΑ όσα σημεία έχουμε εκτεθειμένα και βαμμένα από πριν, πχ φωλιές). Εδώ υπάρχουν έτοιμα αστάρια σε μορφή Σπρέι (Μr Surfacer 1000 / 1200). Αν δεν έχουμε τότε με κάποιο ανοιχτόχρωμο γκρι βάφουμε το μοντέλο. Αν διαπιστώσουμε λάθη και οι στοκαρισμένες επιφάνειες, δεν είναι λείες, ΕΝΑ με το μοντέλο, τότε ξανατρίβουμε (αφού έχει στεγνώσει καλά το χρώμα). Εν ανάγκη ξαναστοκάρουμε ΞΑΝΑ σε όσα σημεία έχουμε πρόβλημα.
- Τα βήματα 12 & 13 επαναλαμβάνονται μέχρι να πάρουμε επιφάνεια ΑΠΟΛΥΤΑ καθαρή και λεία. Σε περίπτωση που εξαιτίας του στοκαρίσματος, χάθηκαν κάποιες γραμμώσεις, πριτσίνια κτλ, με τα κατάλληλα εργαλεία ΠΡΕΠΕΙ να τα επαναχαράξουμε και να τα επαναφέρουμε. Εδώ ολοκληρώνεται το Κατασκευαστικό.
- Αφού έχουμε καταλήξει στο προφίλ που θέλουμε να βάψουμε, έχουμε τεκμηριώσει κάθε λεπτομέρεια για τον τύπο και S/N, έχουμε αγοράσει τα χρώματά μας, τότε ξεκινάμε με την ΠΡΟΣΚΙΑΣΗ. Λεπτή δέσμη στον αερογράφο, ελαφρώς περισσότερο του κανονικού αραιωμένο μαύρο χρώμα, χαμηλή πίεση στο κομπρεσέρ, και ξεκινάμε διαγράφοντας δέσμη μαρκαδόρου σε όλα τα πάνελ και γραμμώσεις. Η τελική εικόνα θα θυμίζει περίπλοκο πλέγμα.
- Εμπειρικά και κατά το σύνηθες των περιπτώσεων, ξεκινάμε το βάψιμο αρχίζοντας με το ανοιχτόχρωμα χρώμα της παραλλαγής. Πχ κάτω μέρος. Εδώ πρέπει να πούμε ότι ψεκάζουμε με ελαφριά χέρια, ώστε καλύψουμε την προσκίαση σε τέτοιο βαθμό που να φαίνεται πολύ αχνά ΧΩΡΙΣ να χαθεί. ΑΝ σε κάποια σημεία φαίνεται πιο έντονα από όσο πρέπει και σε σχέση με τα υπόλοιπα βαμμένα τμήματα, περνάμε ακόμα ένα χέρι ΕΚΕΙ ώστε να ισορροπήσει οπτικά το αποτέλεσμα. Συνεχίζουμε με το επόμενο πιο σκούρο χρώμα. Αν έχουμε παραλλαγή, τότε με την διαδικασία του Blue Tack, κάνουμε μακαρόνια, διαγράφουμε την παραλλαγή και βάφουμε ενδιάμεσα. Αν ή παραλλαγή είναι Σπλίντερ (ευθείες γραμμές ) τότε δεν χρειάζεται μασκαρισμα με blue Tack, αλλά με ταινία μασκαρίσματος Tamiya, που δεν σηκώνει το χρώμα όταν την αφαιρέσουμε. (ΣΥΝΤΑΞΗ Αλέξης Κοντηβέης).